Dag 14, 29 juli Capitol Reef Nat. Park - Bryce Canyon Nat. Park

Temperatuur: 31 graden Celcius
Vandaag gereden: 129 mijl / 208 km 3929

Vanmorgen in de camper gedoucht, op ons gemak ontbeten en toen vertrokken van de camping. Een stukje van de Scenic Drive gereden naar Grand Wash. Het laatste stuk was een dirtroad, dus voorzichtig rijden. Daarna de Grand Wash Trail gelopen, een wandeling door de Narrows. Het was geen rondje lopen, moesten dus heen en weer. We hebben hem ongeveer 2 mijl gelopen en zijn toen weer terug gelopen naar de camper omdat het erg warm werd in de zon. Nog even een waterijsje gegeten en toen onze weg vervolgd richting het westen waar we het park weer gingen verlaten. Onderweg nog even gestopt bij een Panorama point. Toen het park uitgereden en via Scenic Byway nr. 12 richting Bryce Canyon vertrokken. Onderweg weer veel mooie natuur gezien. In het Dixie National Forest heel veel hoge berkenbomen gezien zonder blad. Was heel apart om te zien. We moesten een heel stuk naar boven rijden. Het viel ons op dat er op een hoogte van 2700 meter nog bomen groeiden, terwijl de boomgrens in Europa veel lager ligt. Toen een stuk door Grand Staircase Escalante National Monument gereden. Op een gegeven moment reden we op het bovenste puntje van een berg over een vrij smalle weg. Aan allebei de kanten liep het naar beneden. Aan de linkerkant niet zo steil, maar aan de rechterkant eindigde het in een diepe Canyon. Wel een beetje eng en ik was blij dat ik niet achter het stuur zat.
Om een uurtje of vier kwamen we aan in Bryce Canyon. Eerst maar even vier wassen gedraaid, want we hadden dit keer ook het beddengoed er bij zitten. Toen even naar de supermarkt gelopen. Maxime moest nog even iets kopen voor iemand. Kan niet zeggen wat en voor wie, want dan is het geen verrassing meer.
’t Is nu 21.30 uur en Jerry is met de kids naar het zwembad. Omdat internet hier geen bereik heeft moet ik dadelijk met m’n laptop naar de receptie, omdat we hier geen bereik hebben. Morgen gaan we Bryce Canyon bekijken.

Dag 13, 28 juli: Moab - Capitol Reef National Park

Temperatuur: 30 graden Celcius
Vandaag gereden: 148 mijl / 238 km

Vanmorgen geslapen tot 7.45 uur. Douchen, op ons gemak ontbijten en koffie drinken en om een uurtje of 11 vertrokken. Eerst even langs de RV-Repair gereden, maar die konden ons niet helpen. We kunnen nl. vanaf dag 3 de deur niet meer open krijgen van buitenaf. Iedere keer als we weg gaan is het check, check, dubbel check of we echt wel de sleutel bij ons hebben omdat we anders niet meer binnen kunnen komen. Ook is van beide keukenkastjes een schroefje afgebroken zodat af en toe het serviesgoed naar buiten komt zeilen. Daarom moeten we dus iedere keer als we gaan rijden de glazen en borden in bed leggen. Maar helaas kon de Repair-meneer ons dus niet helpen en is het probleem nog steeds niet verholpen.
Hierna maar weer eens boodschappen gedaan. Heerlijke verse pizza’s en foccacia gekocht voor vanavond en voor morgen staat er weer bbq op het menu. Daarna gaan rijden. We zouden vandaag nog naar Dead Horse Point State Park gaan en naar Canyonlands, maar omdat we aan de late kant waren hebben we dit maar overgeslagen. We wilden nl. bijtijds aankomen op de camping in Capitol Reef, omdat het op “First come – First serve” basis is.
Zo kwamen we dus om 15.15 uur aan op Fruita Campground. Een mooie camping, heel veel groen. Er lopen hier zelfs herten op de camping. Vanmiddag zijn Jerry en ik nog even samen naar het Visitor Center gelopen. Onderweg zag ik een dier lopen. Ik dacht eerst dat het een bever was, maar het bleek een Yellow-bellied marmot te zijn. Heel wat anders dan de marmotjes die we in Nederland in de dierenwinkel zien! Toen ik een foto wilde maken zag ik dat er achter de boom nog eentje zat. Ze waren zeker 50 cm lang.
De wandeling naar het Visitor Center was heen en weer ongeveer 2 mijl. Vandaag toch nog wat beweging gehad dus! Nu zitten we lekker buiten. Net lekker gesmuld van onze pizza met een Moab Brewery biertje erbij. De sproeiers voor het gras staan aan, we blijven net droog!
Hier geen internet, dus het verslag van vandaag kan nog niet online gezet worden.
En zo is dag 13 ook al weer bijna voorbij.
Nog even een kleine update. Gisteravond gingen we nog even een stukje wandelen toen we langs het Amphietheater kwamen waar een ranger net aan haar verhaal begon. Wij dachten een interessant verhaal te horen te krijgen over het ontstaan van het park. Deze ranger had echter als specialisatie appels, dus we hebben zo’n 3 kwartier moeten luisteren naar het ontstaan van appels. Daarna wel heerlijk kunnen slapen!

Dag 12, 27 juli: Moab (Arches National Park)

Temperatuur: 36 graden
Vandaag gereden: 57 mijl / 92 km

Vanmorgen de wekker gezet op 7.00 uur, omdat we naar Arches gingen en ik had gelezen dat je daar vanwege de warmte vroeg naar toe moest gaan. Om ongeveer 8.30 uur kwamen we aan in Arches. Als eerste gingen we de Park Avenue Trail lopen. Een wandeling van 1,6 km langs rotsformaties die vanwege hun vorm vernoemd zijn naar Park Avenue in New York.
Was leuk om te doen en een groot deel van de wandeling was in de schaduw. Vervolgens zijn we doorgereden naar Balanced Rock, en daar een korte wandeling van 500 meter gemaakt om Balanced Rock heen. Daarna doorgereden naar The Windows Section, een deel in het oosten van Arches. Daar hebben we een wandeling gemaakt van 1,6 km rond de North Window en de South Window. Beide zijn natuurlijke bogen in de rotsen, veroorzaakt door erosie en water. Was mooi om te doen, maar het werd al flink warmer. Toen doorgereden richting Delicate Arch, het symbool van Utah. Naar Delicate Arch kan je een wandeling maken van 4,8 km, met een hoogteverschil van 146 meter en zonder schaduw. Omdat het zo warm was zagen we dat niet zitten. Daarom hebben we de Upper Viewpoint loop gedaan, een rotsige route naar boven van 800 meter, waar je Delicate Arch van wat ver weg kunt zien. Hierna zijn we naar een parkeerplaats gereden waar we geluncht hebben met uitzicht op Fiery Furnace.
Na de lunch doorgereden naar Devils Garden Trailhead, het noordelijke deel van het park. Daar hebben een wandeling van 2,6 km gemaakt naar Landscape Arch, een natuurlijke boog, groter dan het oppervlak van een football-veld. Zonder schaduw, dus erg warm. Na deze wandeling hadden de kinderen het helemaal gehad. Het was ondertussen ongeveer 14.00 uur en zijn toen teruggegaan naar de camping. We hadden eigenlijk nog naar een zwembad gewild, maar dat was gesloten. Jerry en ik zijn samen nog even met de fiets naar Moab gegaan. Toen we terugkwamen zijn we met z’n vieren naar het minizwembadje van de camping gegaan om af te koelen. We waren net terug bij de camper toen Martin en Marianne kwamen. Marianne is een collega van Jerry en actief op het AA-forum. Gezellig gekletst en aan de limonade gezeten, omdat we in Moab zitten en we nog geen wijn hebben kunnen kopen. Vanmiddag wel een liquorstore gezien maar die is dicht op zondag, en in de supermarkt is geen wijn te krijgen.
Daarna met z’n allen gaan eten bij Moab Brewery. Was erg lekker en gezellig. Toen we buiten kwamen regende het, maar het was nog steeds warm. We moeten nu dus verplicht binnen zitten, maar wel met de airco aan.

Dag 11, 26 juli: Monument Valley - Moab

Temperatuur: Wisselend, ook regen gehad, in Moab 30 graden Celcius
Vandaag gereden: 195 mijl / 314 km

Vanmorgen hoorden we al heel vroeg een hoop campers vertrekken. Wij zijn nog lekker blijven liggen tot 7.15 uur. Op ons gemak douchen, ontbijten (we hadden net buiten de tafel gedekt toen het ging regenen) en toen de boel weer inpakken. Om 10.00 uur vertrokken. We hadden besloten om niet meer naar Monument Valley zelf te rijden, omdat het eigenlijk niets toevoegt. We hadden nl. eigenlijk het plan om met de fiets er naar toe te rijden. Wel nog even gestopt om de beroemde foto’s te maken.
Toen verder gereden. Onze eerste stop was bij Mexican Hat. Ook hier alleen maar even gestopt om een foto te maken. Daarna door naar Goosenecks State Park. Heel mooi. Een canyon, uitgesleten door de San Juan River. Hier even rondgelopen en een paar mooie foto’s gemaakt. Daarna verder gereden naar Natural Bridges National Monument. We zagen aan het begin van de weg al staan dat de weg niet aan te raden was voor RV’s, maar ach, wij zijn wel wat gewend. We hebben 16 jaar geleden ook de Apache Trail en Monument Valley met de camper gereden. Na een paar mijl kwamen we bij de Moki Dukway. Een hele smalle, steile dirtroad van 6 mijl lang. We moesten af en toe de billen flink bij elkaar houden en de camper werd behoorlijk door elkaar geschud. Maar ook dit keer ging het wel goed. Oké, er lag het een en ander op de grond en de plank boven de magnetron was naar beneden komen zeilen, maar voor de rest heeft ons huisje zich goed gehouden. Aangekomen bij Natural Bridges hebben we het park rond gereden. Er loopt een loop van 15 mijl door het park. Vanwege flinke donderwolken en regenbuien werd ons afgeraden om een trail te lopen. Onderweg weer gestopt voor de nodige foto’s. Bij de tweede brug ging het al voorzichtig regenen. Ik ben toen toch nog naar het uitzichtpunt gelopen voor de foto’s, maar ben toch wel nat geregend. Daar heeft Jerry vast een leuk filmpje van gemaakt. Toen doorgereden naar de derde (laatste) brug. Omdat het toen even flink regende hebben we eerst maar even op ons gemak wat gedronken. Toen toch nog een kleine trail gelopen van zo’n ½ mijl naar de Bridge. Dat is toch mooier dan een foto maken van grote afstand. Dit hebben we net droog gehouden.
Toen door naar Moab. Onderweg in Blending boodschappen gedaan, een paar korte broeken gekocht en getankt. De benzine is hier een stuk duurder dan we de laatste paar dagen gewend waren.
We hebben vandaag weer zoveel mooie natuur gezien. Iedere keer weer verbazen we ons over het landschap waar we doorheen rijden. En iedere keer weer denken we dat we nu wel het mooiste hebben gezien.
Om 18.00 uur kwamen we aan in Moab. Hier was het droog en warm. Na ons geïnstalleerd te hebben, heeft Jerry de bbq aangestoken en hebben we lekker gegeten. Nu is Jerry met de kinderen in het zwembad en zit ik hier in het bijna donker om 20.00 uur nog lekker buiten. En nu maar weer kijken welke foto ik bij het verslag zal zetten.

Dag 10, 25 juli: Canyon de Chelly - Monument Valley

Temperatuur: 35 graden Celcius
Vandaag gereden: 109 mijl / 175 km

Vanmorgen om 7.15 uur opgestaan. Dat dachten we tenminste. Bleek dus dat het hier een uur later is! Hetzelfde gebeurde ons 16 jaar geleden. Was het dus geen 7.15 uur maar 8.15 uur.
Ontbeten, nog even wat foto’s gemaakt en om 9.45 uur vertrokken.
Om 10.00 uur zijn we begonnen aan de White House Trail. Om 10.45 uur kwamen we beneden aan bij de White House Ruins. Dit zijn ruines van rotswoningen. Het was ontzettend warm en we liepen constant in de volle zon. Toen weer terug naar boven. We hadden gelukkig voldoende water bij ons. En weer deden we de terugweg sneller dan de heenweg, net als in de Grand Canyon. Weer terug gekomen bij de camper hebben we eerst maar een waterijsje genomen. Dat smaakt goed na zo’n verhitte wandeling!
Toen op weg gegaan naar Monument Valley. Eerst nog even getankt, want ook hier is de benzine minder duur. Van Canyon de Chelly naar Monument Valley is een ontzettend mooie weg. We hebben dus weer genoten onderweg van het uitzicht. Achter de bergen zagen we weer flinke regenbuien, maar wij hebben het droog gehouden.
Omdat we maar een redelijk korte afstand hebben gereden vandaag, kwamen we bijtijds aan in Monument Valley. Het blijft indrukwekkend om te zien. Onderweg nog even gestopt voor wat foto’s. Wel vervelend dat er dan weer direct een Indianenmeisje naar je toekomt met zilveren sieraden. Nee, we willen echt niets kopen. Gisteren in de supermarkt werd er ook al gebedeld door een oude Indiaan. Die hebben we toen maar een dollar gegeven.
Aangekomen op de camping eerst maar weer eens 3 wassen gedraaid. Erg schoon geworden is het niet, maar ach het ruikt weer fris.
Nu zit ik heerlijk in de schaduw van de camper mijn verslag te typen. Jerry is net met de kids naar het zwembadje geweest. Het is eerder een veredeld ligbad, er mogen ook niet meer dan 15 mensen tegelijk in. Maar ja, je koelt lekker af.
’t Is nu bijna 18.45 uur dus ga zo maar eens aan het eten beginnen. Weet niet of er vanavond nog iets te vertellen is, maar dat kan ik er altijd nog bijzetten. Lang leve internet.
Vanavond na het eten nog even een rondje gewandeld over de campground. Er zijn hier ontzettend veel Nederlanders. Zoveel hadden we er nog niet eerder gezien. De camping is ook helemaal vol. ’t Is maar goed dat wij in Nederland al geboekt hadden.

Dag 9, 24 juli: Grand Canyon - Canyon de Chelly

Temperatuur: 34 graden Celcius
Vandaag gereden: 263 mijl / 423 km

Vanmorgen nog even uitgebreid ontbeten in Grand Canyon. Om 9.00 uur zijn we vertrokken. Bij de oostuitgang van het park nog even gestopt om een foto te maken van het bord, want daar waren we op de heenweg te snel voorbij gescheurd. Toen onze weg vervolgd richting Canyon de Chelly. Een fantastische weg door de Painted Desert. Bij Tuba City gestopt om te tanken en om boodschappen te doen. De benzine is hier minder duur dan in de westelijke gebieden. Boodschappen gedaan bij een niet zo enorm grote supermarkt. Het voordeel hiervan is dat we alles redelijk makkelijk konden vinden en niet verdwaalden zoals bij de grote supermarkten. Jammer genoeg hadden ze geen wijn. Misschien omdat we in een Navajo Nation zaten. Was wel grappig. Allemaal Indianen in de supermarkt. Daarna onze weg vervolgd en verkeerd gereden. Gelukkig kwamen we er dankzij een kompas snel achter, zodat we maar 14 mijl te veel hebben gereden.
Om 16.00 uur kwamen we aan in Canyon de Chelly. Onderweg al wat uitzichtpunten bekeken. Ontzettend mooi. Julian vindt het nog mooier dan de Grand Canyon. We hadden eerst nog even gekeken op Cottonwood Campground, een gratis camping, maar besloten om toch door te rijden naar Spiderrock Campground. Het enige voordeel van deze camping is dat we internet hebben, want voor de rest is het een grote bende. Zo erg, dat het gewoon grappig is. De toiletten bestaan uit een paar platen, waarvan een hutje is gebouwd. Wel voor "Men" en "Women" apart. Zonder deur, en het toilet zelf is een chemisch toilet. Douchen kan hier ook (zelfde kwaliteit gebouw), maar daarvoor betaal je $ 2,50 extra, bovenop de $ 15 standaard tarief. En wil je wifi, dat kan ook, voor slechts $ 2 extra. Maar de ligging is erg mooi. En met een luxe camper heb je verder geen voorzieningen nodig. Hier lekker een hamburger van de bbq gegeten met gebakken aardappeltjes en sla. Gelukkig was de wind een beetje gaan liggen. Het was vandaag ontzettend warm, maar hoe dichter we bij Canyon de Chelly kwamen, hoe harder het ging waaien. Ook zagen we aan alle kanten om ons heen enorme regenbuien en onweer. Wel mooi om te zien, al die bliksemschichten. Wij hebben er zelf maar een paar druppels van mee gekregen. Nu zitten we lekker aan de koffie, werken het blog bij en zijn de foto’s aan het uploaden. De kids waren ook blij dat ze weer even konden computeren. Vanavond bijtijds naar bed en morgen een wandeling door de canyon maken.

Dag 8, 23 juli: Grand Canyon

Temperatuur: 30 graden Celcius

Vandaag een dagje niet gereden, ook wel eens lekker. Vanmorgen om 7.30 uur opgestaan. Douches moest in de camper omdat de campground op het park verder geen faciliteiten heeft.
Het is te doen, maar royaal is anders. Ach, blijft het toch nog een beetje kramperen.
Daarna lekker buiten ontbeten, het enige jammere is dat we nog steeds geen echt lekker brood hebben kunnen vinden. Zulke grote supermarkten, enorm veel keus, maar een beetje normaal brood ho maar. Om een uurtje of tien vertrokken naar de Canyon. Eerst een stukje lopen en toen met de shuttlebus van Shrine of the Ages naar Bright Angel Lodge. Daar een stuk gelopen van de Bright Angel Trailhead. We hebben 50 minuten naar beneden gewandeld en terug hebben we er 35 minuten over gedaan. Komt waarschijnlijk omdat we op de heenweg iedere keer stil hebben gestaan om foto’s te maken en te filmen. Ook nog een aantal condors gezien. Heel bijzonder. De weg naar boven was behoorlijk pittig, vooral het eerste stuk. Dat ging behoorlijk steil, en volop in de zon. Boven gekomen eerst maar wat te drinken genomen en een ijsje gegeten. Daarna hebben we de Rimtrail gelopen tot aan Yavapai Observation Station. Onderweg ook weer heel wat stil gestaan en foto’s gemaakt.
Om een uur of drie waren we terug bij de camper. Alles bij elkaar hadden we zo’n 12 km gelopen. Op de camping lekker in de schaduw gezeten, cola’tje erbij, boekje gelezen en een tukje gedaan.
Zo, ik kom net schoon onder de douche vandaan. Heb wel een jasje van zand uitgetrokken zeg!
We zijn vanavond na het eten nog met de fiets naar de canyon gereden om de zonsondergang te zien. We moesten ons wel haasten. We gingen hier om 19.30 uur weg, en de zonsondergang was om 19.40 uur. We stonden niet op het meest geweldige punt, maar het was toch erg mooi.
Nu zitten we lekker buiten aan de koffie met appeltaart cq donuts. Boven ons een geweldige sterrenhemel. Vanavond niet te laat naar bed want morgen hebben we weer een lange dag rijden voor de boeg naar Canyon de Chelly. Straks nog wel even de foto’s bekijken.

Dag 7, 22 juli: Flagstaff - Grand Canyon

Temperatuur: 27 graden Celcius
Vandaag gereden: 102 mijl / 164 km.

Vandaag uitgeslapen tot 7.45 uur. We zijn nu helemaal gewend aan de Amerikaanse tijd. Eerst maar even met een tas vol vuile was naar de laundry gegaan en daar drie wasmachines gevuld. Het wassen ging snel, maar het drogen was een ander verhaal. Iedere twaalf minuten moest ik terug om te kijken of de was droog was, omdat er maar één muntje tegelijk in ging. Ondertussen op ons gemak een ontbijtje gemaakt. Na het ontbijt de was op gaan vouwen, en ondertussen konden de kids allebei nog even op MSN. Uiteindelijk om een uurtje of 11 vertrokken.
De weg van Flagstaff naar Grand Canyon is erg mooi. Iedere keer weer een heel ander landschap. Soms had het wel wat weg van Frankrijk. Onderweg nog een flinke regenbui gehad, maar toen we aankwamen was het weer mooi. Eerst maar met de camper naar Mather Campground gereden. Daarvandaan zijn we met de fiets naar Canyon View Information Plaza gereden, maar eerst even langs de winkel gefietst om zonnebrand te halen. Was goed te doen op de fiets. Daarvandaan weer doorgefietst naar Mather Point. Het blijft een fantastisch natuurverschijnsel. Toen de fietsen geparkeerd en verder gewandeld richting Yavapai Observation Station. Onderweg natuurlijk de nodige foto’s en film gemaakt. Weer terug naar de fietsen en nog even gestopt bij de Information Plaza, en daar even binnen rond gekeken.
Toen terug naar de camper, want de kids vonden het wel welletjes.
Vanavond lekker gebbq’t. Jerry en ik wilden eigenlijk samen nog terug naar de Canyon om de zonsondergang te bekijken, maar het duurde een beetje langer dan gepland voordat de bbq heet was. Die optie gaat dus morgenavond in de herkansing. Vanavond dus lekker bankhangen, verslagje maken en dadelijk alle foto’s bekijken die we tot nu toe hebben gemaakt. Internet hebben we niet, dus ook geen ruzie wie er op de pc mag!

Dag 6, 21 juni: Seligman - Flagstaff

Temperatuur: 34 graden Celcius
Vandaag gereden: 126 mijl / 203 km

Het moet niet gekker worden; vandaag geslapen tot 7.30 uur. Het lijkt wel vakantie. Wel een aantal keren wakker geworden vannacht. De camping ligt nl. tegen een spoorlijn aan. Iedere keer als er een goederentrein aankwam dan moest je snel je benen intrekken anders kwamen ze onder de trein. En de treinen zijn hier lang! Iedere goederentrein heeft 3 locomotiefs en daarachter hangt een enorme sliert wagons. Maar voor de rest dus heerlijk geslapen. We hebben nl. een heerlijk bed in ons huisje op wielen. Gelukkig maar, anders wordt het een drama met mijn rug.
Vanmorgen dus rustig aan gedaan. De rest van de familie werd zo’n beetje rond 8.00 uur wakker. Daarna op ons gemak gedoucht en lekker buiten ontbeten. Om een uurtje of 10.15 uur zijn we vertrokken. Nog een stukje “Route 66” gereden, maar daar was weinig aan vanaf Seligman. Doorgereden naar Flagstaff en daar even getankt. Het blijft schrikken met zo’n grote tank! Vandaag heb ik voor het eerst gereden met de camper, ging prima. Is wel hard werken hoor! Toen doorgereden via Oak Creek Canyon naar Slide Rock State Park. Helaas is de parkeerplaats voor RV’s hier helemaal vol, dus we moeten wachten tot er een camper weg gaat. Eerst maar even geluncht. Jerry en de kinderen zijn al vast naar het water toe, en ik zit te wachten totdat ik de camper kan parkeren. Ben dus ondertussen maar vast begonnen met m’n verslagje. ’t Is nl. iedere keer als we Internet hebben vechten wie er als eerste achter de PC mag. ’s Morgens vroeg willen de kids ook graag nog even op MSN omdat er dan vrienden online zijn, en ’s avonds willen ze mailen. Waar is de tijd gebleven dat ze nog niets te vertellen hadden en gewoon om 19.00 uur naar bed moesten!?! Geintje, we hebben het reuze gezellig zo met z’n viertjes. Ben ondertussen wel een beetje aan het wegbraden, het is hier flink warm. Helaas nog steeds geen parkeerplekje vrij voor mij. En dan te bedenken dat we vanmorgen nog even een flinke bui hebben gehad. Het wisselt hier snel, zowel het weer als de natuur. ’t Is hier geweldig mooi. Ga voor nu even stoppen, de batterij is nl. bijna leeg, en ga vanavond weer verder.
Zo, het is ondertussen 21.45 uur en we zijn een uurtje geleden gearriveerd op KOA Flagstaff.
Ik heb uiteindelijk vanmiddag nog de camper kunnen parkeren. Volgens mij waren ze ons gewoon vergeten want toen ik aankwam waren er 4 parkeerplaatsen vrij. We hebben daar in ieder geval een leuke middag gehad. Waren we wel aan toe na die lange reis van gisteren.
Na Slide Rock zijn we weer naar Flagstaff gereden. Zijn toen naar de Flagstaff Mall geweest om wat kleding in te slaan. Daarna maar weer eens boodschappen gedaan. Dat valt niet mee, iedere keer in een andere supermarkt weer alles moeten vinden. Omdat het ondertussen al 19.30 uur was zijn we gaan eten bij de Pizza Hut. Lekker, maar volgens ons zijn de pizza’s en knoflookbrood in Amerika een stuk vetter dan in Nederland.
Ik had vanavond eigenlijk nog willen wassen, maar de laundry ging al om 21.00 uur dicht. Dat zal dus tot morgen moeten wachten. Nu is het tijd voor koffie.

Dag 5, 20 juli: Joshua Tree - Seligman

Temperatuur: 34 graden Celcius
Vandaag gereden: 336 mijl / 541 km

Vannacht eindelijk weer een nacht doorgeslapen. Wel nog midden in de nacht wakker geworden van de coyote’s, heel apart om dat te horen. Daarna doorgeslapen tot 6.30 uur. Je zou het bijna uitslapen gaan noemen! Na een korte douche van ons viertjes in de camper zijn we om 8.00 uur vertrokken. Toen doorgereden tot Cholla Cactus Garden, daar een hele kleine wandeling gedaan en toen ontbeten. Toen op ons gemak doorgereden over scenic route 62.
Was wel grappig. Deze route loopt langs een spoorbaan. Over de hele lengte van de spoorbaan hebben mensen hun naam geschreven met behulp van stenen. Was grappig om te zien. Ook kwamen we op een gegeven moment langs een hek waaraan wel honderden schoenen hingen.
Valt trouwens niet mee hoor, kaart lezen als je al jarenlang verwend bent met onze kaartleesdoos Ans. Maar het ging redelijk.
We zouden eigenlijk in Lake Havasu City nog stoppen voor de lunch en om even te gaan zwemmen, maar toen we daar aankwamen om de camper te parkeren bleek dat we $ 10 moesten betalen om de auto te parkeren, en daar hadden we weinig zin in. Dus alleen even boodschappen gedaan en weer doorgereden. Ondertussen was het al vrij laat, dus hadden we maar besloten om niet route 66 te nemen zoals de bedoeling was, maar gewoon de snelste weg naar Seligman, waar we een camping hadden besproken. Om een uurtje of zeven zijn we hier aangekomen, hebben pizza gegeten en zijn lekker gaan slapen.

Dag 4, 19 juli: Los Angeles - Joshua Tree

Temperatuur: 32 graden Celcius
Vandaag gereden: 153 mijl / 246 km.

Vannacht om 0.00 uur was ik uitgeslapen, maar vond het toch iets te vroeg om al uit m’n bed te komen. Dus de rest van de nacht hazendutjes gedaan en uiteindelijk om 5.30 uur eruit gegaan. Vannacht hebben we ook nog geprobeerd om de foto’s op de Skydrive te zetten, maar vanwege de beroerde internetverbinding ging dat iedere keer maar met een paar foto’s tegelijk. De kinderen konden vanmorgen vroeg eindelijk even op MSN op een tijdstip dat hun Nederlandse vrienden ook online waren.
Om 7.00 uur werden we opgehaald met het shuttle-busje van Moturis. Daar kwamen we als eerste aan, dus na alle controle, uitleg en inruimen konden we vrij snel al op weg. Eerst maar even naar de Wal*Mart om de camper te vullen. Dat viel nog niet mee, om in zo’n gigantische supermarkt alles te kunnen vinden. Groente, fruit en vlees konden we niet vinden, dus daarvoor moesten we naar een andere supermarkt. Uiteindelijk toch alles kunnen vinden, dus toen konden we eindelijk gaan eten, want dat was er vandaag nog niet van gekomen. Na het eten zijn we doorgereden naar Joshua Tree. Via een kleine omweg, want we hadden kennelijk een afslag gemist, kwamen we om ongeveer 17.00 uur in het park aan. Daar nog even een kleine wandeling gedaan en toen doorgereden naar de camping, Hidden Valley. Nog even lekker buiten kunnen zitten. Eten hebben we toch maar binnen gedaan vanwege de vele vliegen. Na het eten hebben de kinders de afwas gedaan, terwijl wij gingen betalen.
Ondertussen zijn we toch weer behoorlijk moe. Weinig geslapen, veel gedaan, dus we gaan lekker vroeg naar bed.
De camper zit er mooi uit. ’t Is geen nieuwe, hij is van 2006, en binnen zitten behoorlijk wat beschadigingen. Maar hij is lekker ruim en de bedden gaan we zo meteen uitproberen.

Dag 3, 18 juli: New York - Los Angeles

Temperatuur:
New York vanmorgen om 7.45 uur al 28 graden Celcius
Los Angeles: 23 graden Celcius

Vanmorgen om 4.00 uur wakker. Was nog een ietsjepietsje te vroeg om er al uit te gaan. Toch weer in slaap gevallen tot 6.30 en toen maar onder de douche gegaan en de koffers weer ingepakt. Om 7.40 uur werden we opgehaald door de taxi. Dit keer geen gele taxi, maar een keurige zwarte Lincoln met zwarte leren bekleding. Om 8.30 uur waren we al op het vliegveld. Het inchecken van de koffers ging reuze snel. Bij de douane weer alles afgeven, ook de riemen moesten weer af. Dit keer moesten we zelfs onze schoenen uit doen. Maar het ging alleenmaal redelijk snel en natuurlijk ook allemaal weer zonder maar een spoortje van een glimlach. Daarna naar de Burgerking op het vliegveld gegaan en daar een ontbijtje genomen van een warm broodje ham, kaas en ei en een flinke beker koffie erbij. De vliegreis ging ook goed. Ik ben weer niet ziek geworden, dus de pleisters helpen gelukkig goed!
De vlucht had dit keer wel vertraging. We moesten om 11.15 uur vertrekken, maar dat werd uiteindelijk pas 12.00 uur omdat het ontzettend druk was. We kwamen om 14.10 uur aan in Los Angeles, waar we onze klokjes weer 3 uur terug mochten zetten. Nog een poosje moeten wachten op het shuttlebusje. Eerst kwam er niets, toen kwam er één die vol was en toen nog even moeten wachten voordat eindelijk het volgende busje kwam. Om 15.15 uur kwamen we aan in het Crowne Hotel. Daar konden we niet direct naar onze kamer, omdat wij graag omgeboekt wilden worden naar een niet-roken kamer. In de tussentijd naar de Burgerking hier vlakbij gelopen, want het was voor ons al 3 uurtjes later en we hadden eigenlijk wel zin in eten. Moet niet gekker worden, ontbijt en diner in de Burgerking.
We hebben hier een keurige kamer. Hebben vanmiddag nog even met Moturis gebeld. We worden morgenochtend al om 7.00 uur opgehaald. Helemaal prima, des te eerder kunnen we vertrekken. Hier in LA is het nu 20.00 uur, maar wij vinden het mooi geweest voor vandaag en gaan lekker slapen!

Dag 2, 17 juli: New York

Temperatuur: 30 graden Celcius

Vanmorgen om 3 uur was ik eigenlijk al uitgeslapen. Om 4 uur weer wakker, om 5 uur weer wakker en uiteindelijk om 5.45 uur maar uit bed gegaan en onder de douche gestapt.
Ook de rest was al vroeg wakker zodat we om 6.45 uur al buiten liepen op weg naar Battery Park. Daar via de wandelpromenade naar de gratis Ferry gelopen. Was een mooie wandeling.
De Ferry naar Staten Island was erg leuk. We gingen vlak langs het Vrijheidsbeeld. De reis duurde een klein uurtje. Daarna zijn we met de Metro richting Madison Square Garden gegaan. We kwamen er onderweg achter dat we onze toegangskaarten voor het Empire State Building waren vergeten, dus moesten we eerst weer terug naar het hotel om deze op te halen.
Onderweg toen eerst maar even bij Starbucks een heerlijke koffie genomen. Ik begrijp nu waarom die Amerikanen hier zo dol op zijn. Het is heerlijk.
Toen weer naar het Empire State Building. Gelukkig hadden we thuis al de kaarten besteld, dat scheelde weer wachttijd. Ook hier zijn er strenge veiligheidsvoorschriften. Riemen af, en alles door de X-ray. Het uitzicht was geweldig. Daarna door naar Madison Square Garden.
naar het zuiden van Central Park, maar de Metro sloeg wat haltes over zodat we uitkwamen bij het noordelijke deel van Central Park. Een deel door het park gelopen, toen een deel 5th-Avenue gelopen, toen weer door Central Park naar Strawberry Fields. Daarna het park uit en weer verder gewandeld over 5th-Avenue. Daar nog het Grand Central Station bekeken, heel erg mooi. Toen weer verder gelopen naar de NBA-Superstore, waar de kinderen het een en ander hebben gekocht. Daarna weer verder gelopen. Ondertussen was het al 18.00 uur geworden, en we kregen honger. Lekker pizza gegeten. Voor de verandering maar weer verder gelopen op 5th-Avenue. Nog wat kleding gekocht, voor mij nieuwe wandelschoenen gekocht. Weer koffie gedronken bij Starbucks. Als laatste hebben we Times Square bekeken. Wat geweldig om te zien, al die neon. Toen waren we het eigenlijk allemaal een beetje zat na al die kilometers. Julian was de enige zonder blaren. Terug naar het hotel en lekker onder de douche gegaan.

Dag 1, 16 juli 2008: Brussel - New York

Vanmorgen om 8.00 uur stond de taxi klaar om ons naar Brussel Airport te brengen. Een nogal groezelige man met een vieze auto, maar hij heeft ons veilig weg gebracht.
Op het vliegveld was het even zoeken waar we moesten zijn. Eerst de nodige vragen moeten beantwoorden zoals: wie heeft de koffers ingepakt, hebben we nog electrische apparatuur bij ons, moeten we pakjes voor iemand meenemen etc. Daarna mochten we de koffers afgeven en zijn we even wat gaan eten en drinken. Daarna gingen we boarden. Alles op de lopende band, riem af, broekzakken leeg halen en fouilleren. Om 10.45 uur mochten we het vliegtuig in nadat we weer verschillende vragen hebben moeten beantwoorden. In het vliegveld hadden we 2 keer 2 plaatsen naast elkaar, dus de kinderen konden bij het raam zitten. Helaas zaten we wel bij de vleugel.
Ik had van de huisarts een pleister gekregen die ik achter m’n oor moest plakken tegen de misselijkheid. Die heeft gelukkig goed geholpen. Had het alleen tijdens de landing even flink benauwd, maar heb alles binnen kunnen houden. Julian had last van z’n oren tijdens het landen.
We vertrokken een kwartier later dan gepland, we zouden nl. om 11.45 uur vliegen en dat werd 12.00 uur en om 14.10 uur plaatselijke tijd zijn we geland. Dat ging allemaal vrij vlot. Even een foto en wat vingerafdrukken en dat was het. Ook kwam onze bagage vrij snel. Buiten gekomen konden we gelijk de taxi in. We hadden drie keer gezegd dat we naar het Sohotel in Broomestreet moesten en wat doet die gup van een chauffeur: die zet ons af bij het Soho Grand Hotel. Maar daar kwamen we pas achter toen we bij de receptie stonden en toen was de chauffeur al weer vertrokken. Terug naar buiten, geen vrije taxi te bekennen, dus toen zijn we maar gaan lopen naar het juiste hotel. Op zich niet zo ver, maar met 4 stuks gagage en 4 stuks handbagage lijken die 15 minuten wandelen veel langer. Het hotel ziet er netjes uit. Oud, maar schoon. Toen we aankwamen hebben we ons eerst maar even omgekleed want het is hier zo’n 30 graden C
We wilden met de metro naar Ground Zero, maar daar ging kennelijk iets mis want we zaten ineens in Brooklyn. Weer terug met de metro, dit keer de juiste, naar Ground Zero. Jammer dat er weinig van te zien is vanwege het enorme hekwerk. We wilden vanavond eigenlijk nog over de Brooklyn Bridge wandelen en met de Ferry naar het Vrijheidsbeeld, maar we zijn eigenlijk allemaal wel moe. Hebben bij Panini nog even een broodje gegeten en zijn toen via Broadway naar ons hotel gelopen. We liggen nu alle vier helemaal gevloerd op bed tv te kijken. Denk dat ik zo maar m’n oogjes ga sluiten, want we hebben voor morgen nog een drukke dag voor de boeg.

Naar Brussel

Gisteravond zijn we om 19.00 uur vertrokken naar Campanile Hotel Vilvoorde. Onderweg nog even wat gegeten bij de Mac. Om 21.00 uur kwamen we aan in het hotel.

Bijna klaar!

Gisteren al bijna alles ingepakt. De koffers staan klaar boven. Ze staan nog wel open voor de laatste spulletjes. Morgenochtend gaan ze dicht en naar beneden zodat ik boven nog even goed kan stofzuigen. Vandaag beneden aan de gang geweest. 't Is eigenlijk van de zotte: je wilt je huis netjes achterlaten en als we over een maand terug komen dan kunnen we weer overnieuw beginnen.
Jerry heeft vandaag z'n laatste werkdag (tenzij het heel druk is). Hij is vandaag op de mountainbike naar z'n werk gegaan. Dat is 43 km. heen en 43 km. terug. Heeft hij in ieder geval nog wat beweging gehad voor de lange zit.
Ik ben vandaag vrij, en moet morgenmiddag nog werken. We willen om ca. 19.00 uur morgenavond vertrekken. Onderweg eten we wat en dan zullen we om ca. 21.30 uur in ons hotel in Brussel zijn.
Dit zal dus voorlopig ons laatste berichtje vanuit Nederland zijn!

Taxi geregeld, maar hoe laat?

Gisteravond geregeld dat we woensdagochtend opgehaald worden van ons hotel in Vilvoorde en naar Brussel Airport worden gebracht. Ook meteen de terugreis geregeld. Op 15 augustus staat de taxi 's morgens klaar om ons weer naar de auto te brengen in Vilvoorde.
Vanmorgen werden we gebeld door het taxibedrijf dat alles geregeld is. We moeten woensdagochtend klaar staan bij de receptie en worden opgepikt om 8 uur kwart.
Helemaal geweldig. Ik heb alleen geen idee wat 8 uur kwart is. Is dat 7.45 uur of is dat 8.15 uur!?! We moeten om 8.45 uur op het vliegveld zijn, het is 5,5 km rijden, dus we gaan er maar van uit dat ze 8.15 uur bedoelen!

Oeps: verkeerde hotel geboekt!!

Vanmorgen had Jerry op onze laptop Google Earth geïnstalleerd. Daarna gelijk maar eens gekeken waar ons hotel in Los Angeles nu precies was, en waar we de camper van Moturis op moeten halen. Gisteren hadden we nl. bericht gehad dat het adres van Moturis gewijzigd is. Papieren van Tioga erbij gehaald en wat bleek: i.p.v. Clarion Hotel Airport, was het Clarion Hotel Downtown geboekt. Dat wil zeggen dat we dan 25 km van het vliegveld af zouden zitten, en dat er ook geen shuttle mogelijk was van het hotel, en ook niet van Moturis omdat dat alleen vanaf de Airporthotels geldt. Snel maar even met Tioga gebeld. We werden direct goed geholpen. Het hotel is omgezet naar het Crowne Plaza Airport hotel, zowel voor de eerste als voor de laatste nacht. Het hotel is iets duurder, maar omdat het hun fout was nemen zij de extra kosten voor hun rekening. Petje af voor Tioga. Ben blij dat we dat nog even gecontroleerd hebben. Ik moet er niet aan denken dat we daar ter plekke pas achter waren gekomen!