Temperatuur: In Pahrump 32 graden Celcius, in Mono Lake 24 graden Celcius en regen.
Vandaag gereden: 293 mijl / 472 km
Vanmorgen tot 7.00 uur geslapen en nog even liggen lezen. Moet toch echt voor het einde van de vakantie mijn boek uit hebben! Daarna onder de douche geweest. Dat ziet er ook al zo mooi uit hier met marmeren wastafels en mooie tegeltjes in de douche. Voordat we gingen ontbijten is Jerry eerst de huurauto terug gaan brengen. Ik ben toen met de kinderen naar het zwembad geweest. De kids om te zwemmen, ik om foto’s te maken. Daarna koffie en met z’n allen ontbijten. Alles weer inpakken en toen konden we gaan. Nog even langs de receptie om de elektronische toegangskaarten terug te brengen. Ik heb ze nog even verteld dat we het een schitterend Resort vonden en dat ik in Nederland op internet reklame voor ze zal maken. Dat zal ik doen als ik weer thuis ben. In ieder geval voor iedereen die naar de USA gaat en in de buurt van Death Valley wil logeren: dit is echt een schitterende camping. Zwembad, waterval, mooi sanitair, superdeluxe fitnessruimte met tv’s, sauna, huisvuil wordt opgehaald, er zijn plekken met zitjes, gasbbq en koelkast, geweldig!
Om een 10.30 uur zijn we vertrokken. Op aanraden van Jan Gijs in Beatty nog even de benzinetank helemaal vol gegooid. De reis ging voorspoedig. Iets anders gereden dan dat we in eerste instantie van plan waren, maar achteraf waarschijnlijk wel een iets snellere weg. In Tonopah nog een keertje getankt. Ook wilden we hier nog boodschappen doen, maar het is hier een arme sloeberzooi en een supermarkt was hier niet te vinden. Om ongeveer 16.15 uur kwamen we aan in Mono Lake. We dachten eigenlijk dat de camping aan het meer zou liggen, maar dat is niet zo. Toen we aankwamen regende het. Dat zijn we niet meer gewend! Maar weer eens gewassen. Ondertussen was het al weer droog geworden dus konden we weer buiten zitten. We wilden gaan eten bij de Mac, maar die is hier niet. Supermarkt is hier ook niet, dus de kastjes blijven nog even leeg. Friet en hamburger gehaald bij de plaatselijke patatboer. Waren Amerikaanse hoeveelheden, want wij kregen het niet op. Hier helaas geen internet, en de komende twee dagen in Yosemite ook nog niet, dus voorlopig alleen even in klad schrijven. Misschien kunnen we morgenochtend nog even naar Mono Lake rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten